Surprising Sax & Percussion
Doorheen het programma 'Surprising Sax & Percussion' wil Blow het publiek laten kennismaken met enerzijds de boeiende wereld van de hedendaagse kunstmuziek en anderzijds de opvallende bezetting van het ensemble. Het accent ligt onmiskenbaar op vernieuwing. Blow kiest hierbij voor recente composities van zowel internationale namen als componisten dichter bij huis.
Surprising Sax & Percussion geldt als het visitekaartje van het ensemble. Het bevat de meest virtuoze en uitdagende werken uit een jarenlange repertoirestudie die beide musici samen voerden tijdens hun opleiding 'Advanced Studies in Contemporary Art Music Performance' aan het Lemmensinstituut. Met een afwisselend en flitsend programma neemt Blow het publiek mee tijdens een spannende muzikale ontdekkingsreis die elk publiek zal verbazen.
Programma:
Wim Henderickx - African Suite (BE, 2007)
Misha Sporck - Reflections (NL, 2010)
Shawn Crouch - Suspended Contact (VS, 1999)
Carlos Grätzer - Transmutango (FR-ARG, 1999)
Ned McGowan - Urban Turban (VS-NL, 2001)
Philippe Hurel - A bâtons rompus (FR, 2008)
Guillermo Lago - Canciones Flamencas (NL, 2011)
duur: +/- 75 min.
Doorheen het programma 'Surprising Sax & Percussion' wil Blow het publiek laten kennismaken met enerzijds de boeiende wereld van de hedendaagse kunstmuziek en anderzijds de opvallende bezetting van het ensemble. Het accent ligt onmiskenbaar op vernieuwing. Blow kiest hierbij voor recente composities van zowel internationale namen als componisten dichter bij huis.
Surprising Sax & Percussion geldt als het visitekaartje van het ensemble. Het bevat de meest virtuoze en uitdagende werken uit een jarenlange repertoirestudie die beide musici samen voerden tijdens hun opleiding 'Advanced Studies in Contemporary Art Music Performance' aan het Lemmensinstituut. Met een afwisselend en flitsend programma neemt Blow het publiek mee tijdens een spannende muzikale ontdekkingsreis die elk publiek zal verbazen.
Programma:
Wim Henderickx - African Suite (BE, 2007)
Misha Sporck - Reflections (NL, 2010)
Shawn Crouch - Suspended Contact (VS, 1999)
Carlos Grätzer - Transmutango (FR-ARG, 1999)
Ned McGowan - Urban Turban (VS-NL, 2001)
Philippe Hurel - A bâtons rompus (FR, 2008)
Guillermo Lago - Canciones Flamencas (NL, 2011)
duur: +/- 75 min.
Dit programma wordt gesubsidieerd door de Vlaamse Overheid in het aanbod 'Nieuw Talent' van het platform Podium. Kijk op de website voor meer informatie.
African Suite - Wim Henderickx
Twee instrumenten die kenmerkend zijn voor twee totaal verschillende culturen worden in African Suite met elkaar geconfronteerd. Hierdoor ontstaat een vermenging van Westerse melodiek met Afrikaanse ritmiek.
De vorm van de compositie is eenvoudig en duidelijk afgelijnd in vier verschillende dansen. De extreem ritmische passages maken gebruik van mechanische precisie. Door het gebruik van een ritmisch ostinaat patroon met wisselende maatsoorten en door het plaatsen van onregelmatige ritmische accenten binnen een constant metrum, krijgt dit werk een zeer opzwepend karakter. De virtuoze saxofoonpartij versterkt nog eens deze indruk.
Henderickx hanteert in zijn werk geen loutere imitatie van Afrikaanse muziek. Hij houdt immers niet van het woord “multicultureel” en vindt bonte mengelingen van muziek uit verschillende culturen onder het mom van “multiculturalisme” eerder ongepast. Hij geeft dan ook de voorkeur aan de term "intercultureel": "iedere cultuur moet haar eigen identiteit kunnen bewaren, zodat we op een respectvolle manier van elkaar kunnen leren".
Reflections - Misha Sporck
De titel, Reflections, staat op meerdere manieren in verband met de inhoud van de compositie. Allereerst is het grote gebaar van het stuk (ABA) in een soort spiegeling uitgedacht. Het werk begint met een gedeelte voor marimba solo, terwijl de saxofoon verdekt staat opgesteld. Deze verschijnt op het podium tijdens het spelen van een soort echopartij van de marimba. De laatste minuten van het werk zijn de rollen omgedraaid.
Ten tweede is het ‘modale’ systeem, dat de eerste helft van het stuk stijgend moduleert, de tweede helft van de compositie omgedraaid. Hiernaast zijn er ook veel kleine details waarin verschillende reflecties plaatsvinden. Zo zijn bijvoorbeeld de eerste acht maten ritmisch gespiegeld.
In Reflections heeft de componist gezocht naar een nieuwe manier om de tel te verdelen in de maat. Tussen de maten 68 en 88 hebben beide spelers een eigen snelheid van de puls. De marimba speelt een 5/4 maat en de saxofoon speelt een 4/4 maat, beide maten zijn even lang. Hierdoor is alleen de eerste tel van de spelers samen en zijn de stichnoten van de andere speler genoteerd in uitsluitend triolen, kwintolen, sextolen etc. Door elkaars ritme te voelen, blijven de spelers samen. Op deze manier is het mogelijk om complexe ritmes gemakkelijk en precies uit te voeren. Zo spelen beide instrumenten in maat 85 triolen, waardoor de som van het totaal 15:12 is. Tijdens deze passage is de partij van de tegenspeler ‘gereflecteerd’ met stichnoten in de eigen partij, gezien vanuit het eigen perspectief. De ritmes van beide spelers zijn relatief eenvoudig, maar samen is het beeld heel anders.
Suspended contact - Shawn Crouch
Toen Shawn Crouch Suspended Contact componeerde, was hij gefascineerd door de kleine details in de natuur. Hij stelde vast dat alles voortkomt uit geïmproviseerde verschijnselen: een boom die buigt in de wind, de beweging van een golf op zee, de menselijke ademhaling,... Suspended Contact is een poging een weerspiegeling te creëren van wat gebeurt wanneer een druppel water neervalt op een vijver of rivier. De componist wil die ervaring laten zweven, alle subtiele nuances beschrijven tot in het kleinste detail en tegelijkertijd confronteren met een stedelijke wereld. De saxofoon en percussie zijn georganiseerd om beweging te creëren. Zeer snelle, energieke, metaalachtige timbres kan men associëren met de kleuren groen, blauw en geel. De aardse geluiden van de toms, woodblock en het lage saxofoonregister hebben meer betrekking op de kleuren oranje, bruin en rood. Suspended Contact is gebaseerd op de natuur, terwijl het tegelijkertijd onze deelname eraan onderzoekt.
Transmutango - Carlos Grätzer
Transmutango is geïnspireerd op de Argentijnse tango. Het verband met de tango is gebaseerd op het ritmische aspect van het werk. De ritmische component van de dans is steeds hoorbaar, maar wordt telkens onderbroken door subtiele tempowisselingen en antimetrische figuren in een hedendaagse toonzetting. De energie en een zekere agressie eigen aan stedelijke muziek uit bijvoorbeeld Buenos- Aires, waren een inspiratiebron voor de componist en geven structuur en kracht aan zijn werk.
Urban Turban - Ned McGowan
Urban Turban is geïnspireerd op muziek uit de Balkan en India, jazz, John Cage, Loos, Rudiger Meyer, Musiquantics, serialisme en de noot mi. Al deze invloeden werden gecombineerd en herdacht voor saxofoon en slagwerk, wrijven tegen elkaar aan en genereren nieuwe betekenissen. Dit resulteert in een zeer energetisch, ritmisch werk op zoek naar nieuwe, uitdagende finesses in melodie, dynamiek en samenspel. Ondanks de complexiteit van het werk, voelt het nooit academisch aan. Het is een perfect voorbeeld van het naast elkaar bestaan, assimileren en tegenover elkaar stellen van stijlen binnen één compositie.
A bâtons rompus - Philippe Hurel
In à bâtons rompus ontstaat de virtuoze kamermuziek tussen beide spelers door de afwisseling van ritmisch gelijklopende ("colla parte") passages met ritmisch versnipperde variaties. Het spel wordt vooral bepaald door de zogenaamde ritmische energie die ontstaat en de spanning waarin de ritmiek de twee muzikanten plaatst.
De titel verwijst naar de vorm van de compositie, die net als een gesprek zonder vooraf bepaald onderwerp onlogisch kan zijn, evenals er elementen kunnen zijn die terugkeren binnen een gesprek.
Zo in dit werk de twee instrumenten altijd nauw met elkaar verbonden en verweven zijn, is de toonspraak zelf, zoals de titel aangeeft, geen onverbiddelijke logica. Ondanks de schijnbare formele vrijheid van het werk, kan de luisteraar kleine identieke cellen die komen en gaan identificeren en gebruiken als een leidraad.
Twee instrumenten die kenmerkend zijn voor twee totaal verschillende culturen worden in African Suite met elkaar geconfronteerd. Hierdoor ontstaat een vermenging van Westerse melodiek met Afrikaanse ritmiek.
De vorm van de compositie is eenvoudig en duidelijk afgelijnd in vier verschillende dansen. De extreem ritmische passages maken gebruik van mechanische precisie. Door het gebruik van een ritmisch ostinaat patroon met wisselende maatsoorten en door het plaatsen van onregelmatige ritmische accenten binnen een constant metrum, krijgt dit werk een zeer opzwepend karakter. De virtuoze saxofoonpartij versterkt nog eens deze indruk.
Henderickx hanteert in zijn werk geen loutere imitatie van Afrikaanse muziek. Hij houdt immers niet van het woord “multicultureel” en vindt bonte mengelingen van muziek uit verschillende culturen onder het mom van “multiculturalisme” eerder ongepast. Hij geeft dan ook de voorkeur aan de term "intercultureel": "iedere cultuur moet haar eigen identiteit kunnen bewaren, zodat we op een respectvolle manier van elkaar kunnen leren".
Reflections - Misha Sporck
De titel, Reflections, staat op meerdere manieren in verband met de inhoud van de compositie. Allereerst is het grote gebaar van het stuk (ABA) in een soort spiegeling uitgedacht. Het werk begint met een gedeelte voor marimba solo, terwijl de saxofoon verdekt staat opgesteld. Deze verschijnt op het podium tijdens het spelen van een soort echopartij van de marimba. De laatste minuten van het werk zijn de rollen omgedraaid.
Ten tweede is het ‘modale’ systeem, dat de eerste helft van het stuk stijgend moduleert, de tweede helft van de compositie omgedraaid. Hiernaast zijn er ook veel kleine details waarin verschillende reflecties plaatsvinden. Zo zijn bijvoorbeeld de eerste acht maten ritmisch gespiegeld.
In Reflections heeft de componist gezocht naar een nieuwe manier om de tel te verdelen in de maat. Tussen de maten 68 en 88 hebben beide spelers een eigen snelheid van de puls. De marimba speelt een 5/4 maat en de saxofoon speelt een 4/4 maat, beide maten zijn even lang. Hierdoor is alleen de eerste tel van de spelers samen en zijn de stichnoten van de andere speler genoteerd in uitsluitend triolen, kwintolen, sextolen etc. Door elkaars ritme te voelen, blijven de spelers samen. Op deze manier is het mogelijk om complexe ritmes gemakkelijk en precies uit te voeren. Zo spelen beide instrumenten in maat 85 triolen, waardoor de som van het totaal 15:12 is. Tijdens deze passage is de partij van de tegenspeler ‘gereflecteerd’ met stichnoten in de eigen partij, gezien vanuit het eigen perspectief. De ritmes van beide spelers zijn relatief eenvoudig, maar samen is het beeld heel anders.
Suspended contact - Shawn Crouch
Toen Shawn Crouch Suspended Contact componeerde, was hij gefascineerd door de kleine details in de natuur. Hij stelde vast dat alles voortkomt uit geïmproviseerde verschijnselen: een boom die buigt in de wind, de beweging van een golf op zee, de menselijke ademhaling,... Suspended Contact is een poging een weerspiegeling te creëren van wat gebeurt wanneer een druppel water neervalt op een vijver of rivier. De componist wil die ervaring laten zweven, alle subtiele nuances beschrijven tot in het kleinste detail en tegelijkertijd confronteren met een stedelijke wereld. De saxofoon en percussie zijn georganiseerd om beweging te creëren. Zeer snelle, energieke, metaalachtige timbres kan men associëren met de kleuren groen, blauw en geel. De aardse geluiden van de toms, woodblock en het lage saxofoonregister hebben meer betrekking op de kleuren oranje, bruin en rood. Suspended Contact is gebaseerd op de natuur, terwijl het tegelijkertijd onze deelname eraan onderzoekt.
Transmutango - Carlos Grätzer
Transmutango is geïnspireerd op de Argentijnse tango. Het verband met de tango is gebaseerd op het ritmische aspect van het werk. De ritmische component van de dans is steeds hoorbaar, maar wordt telkens onderbroken door subtiele tempowisselingen en antimetrische figuren in een hedendaagse toonzetting. De energie en een zekere agressie eigen aan stedelijke muziek uit bijvoorbeeld Buenos- Aires, waren een inspiratiebron voor de componist en geven structuur en kracht aan zijn werk.
Urban Turban - Ned McGowan
Urban Turban is geïnspireerd op muziek uit de Balkan en India, jazz, John Cage, Loos, Rudiger Meyer, Musiquantics, serialisme en de noot mi. Al deze invloeden werden gecombineerd en herdacht voor saxofoon en slagwerk, wrijven tegen elkaar aan en genereren nieuwe betekenissen. Dit resulteert in een zeer energetisch, ritmisch werk op zoek naar nieuwe, uitdagende finesses in melodie, dynamiek en samenspel. Ondanks de complexiteit van het werk, voelt het nooit academisch aan. Het is een perfect voorbeeld van het naast elkaar bestaan, assimileren en tegenover elkaar stellen van stijlen binnen één compositie.
A bâtons rompus - Philippe Hurel
In à bâtons rompus ontstaat de virtuoze kamermuziek tussen beide spelers door de afwisseling van ritmisch gelijklopende ("colla parte") passages met ritmisch versnipperde variaties. Het spel wordt vooral bepaald door de zogenaamde ritmische energie die ontstaat en de spanning waarin de ritmiek de twee muzikanten plaatst.
De titel verwijst naar de vorm van de compositie, die net als een gesprek zonder vooraf bepaald onderwerp onlogisch kan zijn, evenals er elementen kunnen zijn die terugkeren binnen een gesprek.
Zo in dit werk de twee instrumenten altijd nauw met elkaar verbonden en verweven zijn, is de toonspraak zelf, zoals de titel aangeeft, geen onverbiddelijke logica. Ondanks de schijnbare formele vrijheid van het werk, kan de luisteraar kleine identieke cellen die komen en gaan identificeren en gebruiken als een leidraad.